What else is there to see in Antwerp? (Photo JGrandgagnage)
De ideale straatcamera zou m.i. volgende eigenschappen moeten hebben
- klein en onopvallend
- een grote sensor (four thirds, APS-C, ,...)
- een lichtsterke groothoeklens (dus met een maximaal diafragma van f/2 of groter)
- een snelle autofocus
- een stille sluiter
- liefst een viewfinder (dus niet alleen een lcd-schermpje)
- mogelijkheid om manueel of halfautomatisch in te stellen
- groot gebruiksgemak (de knoppen, wieltjes, menu's)
Met andere woorden: een digitale high-end compactcamera!
Een heel aanlokkelijk alternatief is de systeemcamera, omdat je dan verschillende objectieven kunt gebruiken.
Bridgecamera's - met soms indrukwekkend zoombereik - vallen voor de 'pixeltellers' wat uit de boot, door de kleine sensor en de daarmee samengaande mindere beeldkwaliteit. Geen probleem echter voor wie geen grote afdrukken nodig heeft en bijvoorbeeld alleen op internet publiceert. Mijn Panasonic Lumix DMC-FZ300 neem ik graag mee bij regenweer: hij is weerbestendig en beschikt over beeldstabilisatie.
Spiegelreflexen zijn minder geschikt vanwege het lawaai dat de opklappende spiegel maakt en het grotere, intimiderende formaat.
Analoge camera's met filmrolletjes zijn vaak prima van kwaliteit, maar te duur in gebruik.
"Do we really need sharper images, or more megapixels?" (Eric Kim)
Het is zeer de vraag of een goede straatfoto afhankelijk is van de camera, en of het veel te maken heeft met zaken als scherpte en resolutie (de 'megapixels'). Eric Kim is een van de straatfotografen die dit sterk betwijfelen.
Elk jaar worden wij als straatfotograaf verleid om een betere, snellere, duurdere camera te kopen. Het is een verleiding waar velen niet aan kunnen weerstaan. De Engelstaligen noemen deze aandoening het 'GAS-syndrome' (gear acquisition syndrome).
Hiernaast en hieronder: foto's, genomen met de zeer democratisch geprijsde Fujifilm bridgecamera FinePix S2950. Omdat ik last had van het GAS-syndrome heb ik hem verkocht... De korrelige foto's passen uitstekend bij de mistige sfeer in het station van Kapellen (klik om te vergroten). Moraal van het verhaal: ook een goedkope camera kan boeiende straatfoto's opleveren.
Uitrusting
Een straatfotograaf is eerder een minimalist wat het materiaal betreft. Hij of zij gaat met zo weinig mogelijk ballast op stap: een digitaal cameraatje van een paar honderd gram, met niet-verwisselbare lens is ruim voldoende. De meeste straatfotografen werken met een compacte digitale camera met lichtsterk objectief, maar ook bijvoorbeeld een smartphone of een spiegelreflex kan prima dienst doen. Een nadeel van de klassieke analoge spiegelreflex met filmrolletjes is het geluid dat de opklappende spiegel maakt bij het nemen van een foto. Veel straatfotografen verkiezen immers onopgemerkt (in "stealth mode"!) op straat te werk te gaan. Wil je toch een 'betere camera' voor het straatwerk, dan zijn er tegenwoordig (dure) digitale high-end compactcamera's die beschikken over lichtsterke objectieven en grote sensors. Met deze toestellen kun je foto's nemen onder slechtere lichtomstandigheden, lagere filmgevoeligheid (ISO) (wat scherpere korrel oplevert bij vergrotingen) en met grotere sluitersnelheden.